
புலிகள் மறைந்த காட்டில்
இப்போது…
ஓநாய்கள் ஊளைக்கின்றன —
தங்களை ஆட்சி என அறிவிக்கின்றன.
அந்த ஊளைகள்,
நாளொன்றுக்கு ஒரு அமைதிப் பேச்சு,
நாடொன்றுக்கு ஒரு வளர்ச்சி திட்டம்,
ஆனால் வரலாற்றை அழிக்கும்
அதிர்ந்த கூச்சலாகவே முடிகிறது.
முதுமை வந்த புலிகள் இல்லை,
தாயகத்தில் அவர்கள் இன்னும்
விழிக்கின்றார்கள் —
மறையாமல், பதறாமல்,
தந்திரத்தின் மறுசுழறலை காண
சமயக்கண்களுடன் காத்திருக்கின்றனர்.
ஓநாய்கள் இன்று கூட்டுறவின் பெயரில்
ஈழ மண்ணை உரிமைப்பட்டுக்கொள்ள,
சர்வதேச மாமன்னர்கள்
நேரம் கொடுக்கின்றனர்,
ஓர் “நல்லாட்சிக்காக”
நாடே மாற்றப்பட்டிருக்கிறது —
ஆனால் நம் தாயகத் தனித்துவம்
ஒரு நொடிகூட மாற்றப்படவில்லை.
இன்று:
தமிழீழம் என்பது ஒரு நினைவாக மட்டுமல்ல —
ஒரு பிழையை ஒப்புக்கொள்ள மறுக்கும்
ஒரு உலகத்தின் சாட்சி.
ஓநாய்கள் ஒப்பந்தம் எழுதும் போது
நம் புலிகள் உயிர் கொடுத்தார்கள்.
இப்போது,
அந்த ஒப்பந்தங்களை
மக்கள் கண்ணீரால் கிழிக்கத் தொடங்கியுள்ளனர்.
இந்த காலம் —
தடைகளை திரும்பக் காணும் நேரம்.
தாயகத்தில் சுரண்டலுக்கு எதிராக எழும்
தலைமுறைப் போர்க்களம் இது.
முன்னால் துப்பாக்கி பிடித்தவர்கள்
இப்போது புத்தகம் எழுதுகிறார்கள் —
இருவேறு போராட்டங்கள்,
ஒரே இலக்குடன்.
இன்றைய தமிழ் தேசிய நிலை,
ஓநாய்கள் ஊளைக்கும் இடம் அல்ல —
அது புலிகள் புதைந்து காத்திருக்கின்ற
விழிப்பு நிலம்.
அங்கே மரங்களும் காதுகளாக
ஒவ்வொரு வஞ்சத்தையும் கேட்டுக் கொண்டிருக்கின்றன.
அந்தக் காட்டில்
ஒரு நாள்…
மௌனம் கத்தும்.
அமைதி போராடும்.
மீள்பிறப்பின் காலம் வெடிக்கும்.
புலிகள் இனி முழங்கும் போது
முன்னோக்கி வரலாறு பயப்படும்.
இது முடிவல்ல.
இது ஒரு இடைவேளை.
மீள்கிறோம். நியாயமோடு. நினைவோடு. நிலைப்பாடோடு.
『 எழுதியவர் ✒️ ஈழத்து நிலவன் 』
13/08/2025

