Author: சிறிரவி

நள்ளிராக் கடந்து பொழுது புதிய நாளை பிரசவித்துக் கொண்டிருந்தது. நட்சத்திரக் கூட்டங்களுக்கிடையில் வெண்ணிலவு மெல்லமெல்லத் தன் ஒளிமுகத்தைக் காட்டத் தொடங்கியது. ஆங்காங்கே உயரக் கடலுக்கு மீன்பிடிக்கச் சென்ற படகுகள் மெல்லக் கரைநோக்கித் திரும்பிக் கொண்டிருந்தன. அலையடிக்கும் கடலின் மடியில் எந்த ஆர்ப்பாட்டமும்…

காவலரண் தாண்டிய முள்வேலிகள். தம்மை எதிர்த்தங்கே புலியாளென நின்றுபோராடிச் சாவடைந்த தமிழச்சி வித்துடலில்…எம்மனங் கொண்டங்கே காமங் களித்தனரே?இம்மையில் யாமறியோம் இப்படி யோர்செயலை! அன்னை முகம்பாந்த்து ஆறுதல் சொன்னவரும்பிள்ளை தனைப்பார்த்து பிரிந்துமே சென்றவரும்….மனையாள் மனமேங்க மௌனமாய்ப் போனோரும்ஆனது எந்நிலையோ யாரறிவார் பாதகரே! தப்பி…